--Transkript Başlıyor--
Mahkûm: “Cennet geliyor! Lisan-al-Gaib’in yanan gözleri! Onun bakışı düşmanlarımızı yok edecek.”
Sorgulayıcı: “Voltajı artırın. Tekrar.”
Çığlıklar birkaç dakika boyunca devam eder.
Mahkûm: “Günahlarımıza rağmen bizi bulmaya geldi. Bizim dilimizi konuşuyor. Yollarımızı, sanki onlar için doğmuş gibi biliyor. O—”
Sorgulayıcı: “Denek bilincini kaybetti. Uyarıcı enjekte ediliyor.”
Mahkûm: “Bu da ne?”
Sorgulayıcı: “Bir kez daha. Bize bu Lisan-al-Gaib’i nerede bulacağımızı söyle.”
Mahkûm: “Kendini kurut, köpek! Lisan-al-Gaib’in hizmetinde ölen biri için cennet kesindir. Kendimizi ve gezegenimizi özgürleştireceğiz. Biz—”
Uzun, gürleyen bir ses duyulur.
Sorgulayıcı: “Denek öldü. Özet: Fremenler arasında ‘Alnaëm’ olarak bilinen, kendi dillerinde ‘Uyuyan’ anlamına gelen dini bir figür var. Bu kişiye Lisan-al-Gaib olarak atıfta bulunuyorlar ve onu cennete giden yolun anahtarı olarak görüyorlar.”
Sorgulayıcı: “Sıradaki kişiyi getirin.”
--Transkript Bitiyor--

Aslan, Göç tamamlandı. Lonca hala ondalıklarımızı kabul ediyor ve Sardaukar’ın gözleri üzerine çevrildiği sürece İnsanlar güvende.
Birliğe “Piume” adını vermeliydik belki de, etçil sinek. Onları sokman, onları fazlasıyla huzursuz etti ve bize geri çekilmek için ihtiyaç duyduğumuz zamanı kazandırdı.
Ama şimdi su borcumu talep ediyorum. Bir cana karşı bir can.
Alnaëm’i duymuşsundur.
O, Lisan-al-Gaib. İşaretler açıktı. Ama ortadan kayboldu. Vahiy peşinde ayrıldı ve yalnız gitmesi gerektiğinde ısrar etti. Kuzeye, gözlerimizin ve kulaklarımızın ötesine geçti.
O günden beri kendisinden haber alınamadı. Bazıları onun Alemü’l Misal’e geçtiğine inanıyor. Ama benim kalbim… İhaneti hissediyor. O, Naib yeminini etmedi. Düşmanların eline geçmiş olabilir.
Onu bulun.