Genç bir soylunun sınır bölgelerinde karşılaşabileceği tüm nahoş tipler arasında, koku alma duyusuna yönelik saldırıları dışında en az tehdit oluşturanlar, düşük doğumlu hurdacılardır. Gerçekten de bu leş yiyiciler, kir ve ter içinde kalmış şehirli kuzenlerine ya da sokak dilencilerine fazlasıyla benzerler. Aralarındaki tek fark, hurdacıların birkaç bozuk parayla savuşturulamayacak olmalarıdır.

Tıpkı savaşın enkazıyla beslenen diğer fırsatçılar gibi, hurdacılar da çatışmaların izini sürer ve gökten düşen alevli ödülleri toplayabilmek için başkalarının felaketlerini kurnazca hesap ederler.

Neyse ki, hurdacılar İmparatorluk tebaasına dahil değildir; bu nedenle vicdan azabı duymadan katledilebilirler. Aslında, tüm genç soyluların sınıra ilk ayak bastıklarında bir veya iki leş yiyici öldürmeleri yerinde bir uygulama sayılır. Bu, acemi maceracıya silahlarını tanıma fırsatı verirken, aynı zamanda yerel nüfus üzerinde caydırıcı bir etki yaratır.

Eğer hurdacılar bölgesel haydutlar hiyerarşisinin en alt basamağını işgal ediyorsa, Kirab, yerel kötülük ekosisteminde bir sonraki en tehlikeli hizip olarak görülmelidir, gerçi "tehlike" göreceli bir kavramdır. Kirab, tipik bir hurdacıdan ne daha iyi eğitilmiş ne de daha iyi donanımlıdır.

Ancak Kirab’ın eksik olduğu uzmanlık ve donanımı, her şeyi zorla alma konusunda gösterdikleri saldırgan bir hak iddiasıyla telafi ettikleri söylenebilir. Refakatsiz genç lordların, kılıç dövüşünün ilk yedi formunu ustalıkla öğrenene ve ateşli silahlarda temel yeterliliği kazanana dek Kirab ile temastan kaçınmaları tavsiye edilir.

Tıpkı evlilik çağına gelmiş beşinci ve altıncı kızlar gibi, Kirab da sürüler halinde hareket eder ve avlarını elde etmek konusunda benzer bir vahşet ve umutsuzluk sergiler. Ancak fazla kızların aksine, Kirab’ın ortadan kaldırılması hem izinli hem de kuvvetle teşvik edilen bir eylemdir. Üzerinde tanınabilir Kirab işaretleri taşıyan kafa derileri, maceraperest genç soylular arasında hatıra ve sohbet başlatıcı olarak giderek daha fazla rağbet görmektedir.

Köle Tüccarları meşru hedef olarak görüp görmeme konusundaki tartışmalar, her iki taraf açısından da pratik kaygılara dayanmaktadır. Ferman sahibi köle tüccarlarına suikast düzenlemek genellikle kötü niyetli bir davranış olarak değerlendirilse de savaş alanında doğru hedef tespiti nadiren mümkün olan bir lükstür.

Bir soylunun hayatının, sıradan bir köleninkinden her zaman daha değerli sayılması gerektiğini söylemeye bile gerek yok. Üstelik roller değiştiğinde, köle tüccarları genç bir soyluyu çorak topraklarda zincire vurmaktan ya da öldürmekten zerre kadar çekinmez.

Bu rehberin yayımlandığı dönemde, uzun süredir tartışmalara konu olan Neo-Carthag Projesi'ne yönelik siyasi baskılar nedeniyle Köle Tüccarları personel sayılarını kayda değer ölçüde artırmak zorunda kalmıştır. Bu sebeple, rehberimizin kesin tavsiyesi şudur: Refakatsiz genç lordlar, daima önce ateş etmeli; kimi vurduklarını ancak duman dağıldıktan sonra değerlendirmelidir. Yeni bir Maula her zaman eğitilebilir ya da satın alınabilir, ancak asil gençlerimiz İmparatorluğun geleceğidir, korunmalı ve el üstünde tutulmalıdırlar.

Atreides Hanedanı ile Harkonnen Hanedanı arasında süregelen Suikastçılar Savaşı'na aktif olarak katılan Hanedan Askerlerinin ötesinde, bu savaştan firar edenler, Arrakis’in kurak topraklarına musallat olan en tehlikeli ve çaresiz kötüler arasındadır.

Bu firariler, eski askeri birlikleri tarafından acımasızca avlanır ve nadiren saklandıkları yerlerden çıkarlar. Ancak en düşük rütbeli olanlarının bile savaş ve pusu taktikleri konusunda temel eğitime sahip olduklarını unutmamak gerekir. Daha deneyimli gaziler, eski Büyük Hanedanlar’ın subay rütbelerinden kaçmış olabilir; bu kişiler genellikle kılıçustalığı ya da ateşli silahlar konusunda ileri düzeyde eğitim almışlardır.

Ne yazık ki, savaşla yoğurulmuş bu savaşçılar, sahip oldukları ün nedeniyle ganimet avcıları için cazip hedefler haline gelmiştir. Askeri mürekkep izleriyle dövülmüş ten, kesilmiş yüzük parmakları ve kurutulmuş deri parçalarından oluşan hatıra defterleri, koleksiyoncular arasında giderek daha popüler bir hal almıştır.

Ancak bu ganimetler ne kadar değerli görünse de deneyimsiz ya da yalnız seyahat eden genç maceracılara, savaş gemisi ya da ağır silah desteği olmadan grabenler ve diğer karanlık, kuytulardan uzak durmaları şiddetle tavsiye edilir.