Baba,

Duncan Idaho ile birlikte savaşmanın nasıl bir şey olduğunu sordun. İlham vericiydi. Hikayelere ve daha fazlasına uyuyordu. Ancak bir şey değişti.

Ginaz’ın Kılıçustası’nı savaşta ilk kez gördüğüm anı unutamam. Kılıçlı bir sanatçı gibi, kavgaya şiddetle girdi, evet, ama aynı zamanda abartılı bir neşeyle. Kalbimi göğüs kafesimde çarptırdı, korkuya yer bırakmadı.

Ama onu savaşta son kez gördüğümde, her şey farklıydı. Bütün beceri ve ölümcüllük hala oradaydı, ancak soğuk ve mekanikti. Neşe gitmişti. Suikastçılar Savaşı’nın yılları, bir bedel ödetmişti.

Sevgi ve onurla,

Polina