Kierowniku Haert,
piszę, by poprosić o dostęp do dalszych badań planetarnego ekologa Pardota Kynesa. Jego praca nad planetarną transformacją poprzez bezpośrednią interwencję ludzką jest doprawdy fascynująca.
Niemniej jednak dostęp do wielu jego wykładów i badań jest ograniczony. Jak mniemam, ma to związek z miejscem jego pracy – Arrakis – oraz ze znaczeniem przemysłu przyprawowego dla Imperium i nawigatorów?
Po przeanalizowaniu niewielkiej części jego zapisków, jakie udało mi się znaleźć, zgadam się z wnioskami Kynesa – czapy polarne Arrakis nie są w stanie podtrzymać wilgoci występującej w próbkach powietrza. Więc gdzie jest woda?
A co z samym Kynesem? Poślubił kobietę z tubylczego plemienia, Fremenkę? I miał dziecko.
Mam nadzieję, że pozytywnie rozpatrzysz mój wniosek o przyznanie dostępu do jego zastrzeżonych prac. Moje badania nad terraformacją przez nawożenie gleby bardzo by na tym skorzystały.
Derek.

Informacje, które zdobyłem od ludzi, dotyczące Lieta-Kynesa, zanim Cyprian Io wygnał mnie z Arrakin.
- Fakt: Liet-Kynes był dzieckiem Pardota Kynesa i Fremenki.
- Mało prawdopodobna plotka: Liet-Kynes był kobietą.
- Spekulacja: Liet-Kynes wychował się wśród Fremenów. Być może ma wśród nich braci i siostry lub inną bliską rodzinę.
- Prawdopodobna plotka: Liet-Kynes mógł swobodnie odwiedzać sicze Fremenów. Być może używał ich jako pomocników przy projektach.
- Niejasna plotka: „liet” w języku Fremenów oznacza królika.
- Fakt: Liet-Kynes próbować odmienić krajobraz tej planety. To dlatego polecono mi przybyć na Arrakis.
- Spekulacja: Moja praca nad nawozami interesowała Kynesa.
- Fakt: Liet-Kynes został zabity podczas sardaukarskiego pogromu.

Uparte dążenie mojego ojca do celu czyni z niego dobrego proroka dla Fremenów, ale także kiepskiego ojca.
Niekończące się wykłady.
„Tu, na Arrakis, możemy zakończyć historyczny system wzajemnej grabieży i wyniszczania”.
„Arrakis to planeta jednego plonu”.
„Religia i prawo wśród naszych rzesz muszą być jednym”.
Gdy zginął, wszystkie oczy zwróciły się na mnie. Zawsze to samo: zawodzi mnie, gdy potrzebuję go najbardziej.
Jego praca będzie kontynuowana. Zadbał o to. Nie przewidział jednak Wojny Asasynów, która wyniszcza teraz planetę. Nie przewidział sardaukarów tropiących naszych ludzi.
„Nie ma potworniejszego nieszczęścia dla twoich ludzi, niż wpaść w ręce Bohatera”.
Cóż, ojcze, kończą nam się możliwości. Być może nie będziemy mieli innego wyjścia.